Infekcja grzybicza skóry (grzybica): Przegląd

Grzybica, znana również pod nazwą medyczną tinea, to powszechna infekcja grzybicza atakująca skórę, włosy lub paznokcie. Pomimo swojej nazwy, grzybica nie jest wywoływana przez robaka, lecz przez grupę grzybów zwanych dermatofitami. Grzyby te rozwijają się w ciepłym i wilgotnym środowisku oraz odżywiają się keratyną – białkiem występującym w zewnętrznej warstwie skóry, włosach i paznokciach.

Infekcja zawdzięcza swoją nazwę charakterystycznej czerwonej, okrągłej wysypce, która często przypomina robaka zwiniętego w pierścień. Grzybica może wystąpić w dowolnym miejscu na ciele i jej nazwa zależy od lokalizacji: tinea corporis (ciało), tinea capitis (skóra głowy), tinea pedis (stopa atlety), tinea cruris (pachwiny) i tinea unguium (paznokcie).

Przyczyny i drogi zakażenia

Grzybica jest wysoce zakaźna i może przenosić się poprzez bezpośredni kontakt skóra do skóry z osobą lub zwierzęciem zakażonym. Może się także rozprzestrzeniać poprzez kontakt z zanieczyszczonymi przedmiotami, takimi jak ręczniki, ubrania, grzebienie czy powierzchnie prysznicowe. W niektórych przypadkach źródłem zakażenia może być gleba zawierająca grzyby, szczególnie u dzieci lub osób pracujących na zewnątrz.

Na rozwój grzybicy wpływają pewne czynniki ryzyka, takie jak życie w ciepłym i wilgotnym klimacie, nadmierne pocenie się, uprawianie sportów kontaktowych, dzielenie się przedmiotami osobistego użytku oraz osłabiony układ odpornościowy. Dzieci i zwierzęta domowe, zwłaszcza koty i psy, często są nosicielami infekcji.

Objawy

Objawy grzybicy różnią się w zależności od zajętego obszaru ciała. Na skórze zwykle pojawia się czerwona, łuszcząca się plama, która może swędzieć lub boleć. W miarę postępu infekcji, zmiana może się powiększać, tworząc pierścieniowaty kształt z przejaśnionym lub łuszczącym się środkiem. Na skórze głowy może prowadzić do powstawania łysych placków, a na paznokciach do ich zgrubienia, przebarwienia i łamliwości.

W przypadkach takich jak grzybica stóp czy pachwin, może wystąpić złuszczanie, pękanie skóry, pieczenie i dyskomfort w zajętych obszarach.

Diagnoza i leczenie

Grzybica zazwyczaj diagnozowana jest na podstawie wyglądu zmian skórnych, ale lekarze mogą wykonać zeskrobinę ze skóry lub użyć lampy Wooda (światło UV), aby potwierdzić obecność grzybów. Testy laboratoryjne mogą pomóc zidentyfikować konkretny typ grzyba.

Leczenie zależy od nasilenia i lokalizacji infekcji. Łagodne przypadki można często leczyć dostępnymi bez recepty kremami, pudrami lub sprayami przeciwgrzybiczymi zawierającymi klotrymazol, mikonazol lub terbinafinę. Poważniejsze lub utrzymujące się infekcje, szczególnie te dotyczące skóry głowy lub paznokci, mogą wymagać doustnych leków przeciwgrzybiczych na receptę.

Profilaktyka

Zapobieganie grzybicy polega na utrzymaniu odpowiedniej higieny. Obejmuje to utrzymywanie skóry w czystości i suchości, nieużywanie wspólnych przedmiotów osobistych, noszenie przewiewnej odzieży i obuwia oraz regularne mycie rąk. Właściciele zwierząt powinni upewnić się, że ich pupile są zdrowe i poddawane regularnym kontrolom weterynaryjnym, ponieważ zwierzęta mogą być ukrytym źródłem zakażenia.

Podsumowanie

Chociaż grzybica jest nieprzyjemnym i często swędzącym schorzeniem, zazwyczaj łatwo poddaje się leczeniu przy odpowiedniej pielęgnacji. Szybkie rozpoznanie i leczenie są kluczowe, aby zapobiec jej rozprzestrzenianiu się i zapewnić szybki powrót do zdrowia.

Daj znać, jeśli chcesz wersję skróconą lub przeznaczoną do mediów społecznościowych.